Σφηνάϊκ'αδρεναλίνης

Κάψα, ιδρώτας, μισές σκέψεις, μισές δουλειές... και πάει λέγοντας. Αυτό είναι το καλοκαίρι κύριοι, για όποιον δεν πάει για μπάνιο σε καβάντζα παραλία... για χαλαρό ποτάκι σε beach bar... ή στο εξοχικό του φίλου του, του Χάρη, όπου παρότι είναι 500 τ.μ. χλιδάτου επιφανειακού φιλελεύθερου νεοπλουτισμού οι γονείς του είναι cool άτομα και γουστάρουν τους φίλους του γιού τους να τα "σπάνε" στην πισίνα. Δεν γαμιόμαστε λέω 'γώ!

 ΝΑΙ, τα 'χω παίξει απ' τη ζέστ' και ακούω στο τέρμα την εν λόγω δισκάρα και γουστάρω που δεν χρειάζεται να σκεφτώ τίποτα παραπάνω. ΟΧΙ, δεν πίνω μπύρα, πίνω νερό γιατί αυτο χρειάζομαι μ'αυτην την γαμημένη ζέστη. Όταν χορτάσω νερό, θα ξεκινήσω να πίνω μπύρες και θα γίνω λιώμα (μάλλον) με τον φίλο μου τον Φοίβο που θα κάνει barbeque απόψε στην ταράτσα του. ΝΑΙ, στην ταράτσα του που είναι γεμάτη με αγνό τσιμέντο και όχι με γαλήνια ρυάκια, πλατάνια που θροίζουν τα φύλλα τους ή μαγικές ήρεμες γαμημένες παραλίες.

 Τσίτα, πόρωση και ότι χαζιαμάρα "κατεβάσει" η κεφάλα σου προσφέρει απλόχερα ο τρίτος δίσκος των θεών ZEKE. Ότι πρέπει για εσώκλειστους στην τσιμεντένια Βαβυλώνα (κλεμμένο) που η πλησιέστερη διαφυγή τους θα είναι μετά τα μέσα Αυγούστου ή και καθόλου.

 Ρούφα!