ΑΝΑΣΤΡΟΦΗ ΜΠΟΥΦΛΑ

Δε ξέρω αν πρόκειται για μπαντάρα... όμως το "THE TURNS" των GODS TOWER είναι δισκάρα!!! Και αυτό γιατί τους ξέρω μόνο δύο μέρες και δεν έχω ακούσει τους υπόλοιπους δίσκους τους (έχουν άλλους τρεις), και μάλλον δε θα τους ακούσω σύντομα γιατί παίζει να το λιώσω το ντεμπούτο τους. Τι θεική φάση εκεί που νομίζεις ότι τα έχεις ακούσει όλα (και να βαριέσαι ότι καινούριο ακούς από το πρώτο τραγούδι) να τρως μια ξυγυρισμένη μπούφλα και να έρχεσαι στα ίσα σου.
      Είναι μια επική ντούμ μπάντα με τη διαφορά ότι δεν έχω ακούσει όμοιά της. Η μία ριφάρα μετά την άλλη, η μια τραγουδάρα μετά την άλλη, έτσι πάει όλος ο δίσκος. Αν και ο δίσκος βγήκε το '97, οι ενορχηστρώσεις είναι ακόμα και τώρα φρέσκες και εμπνευσμένες. Η φωνή είναι πολύ ιδιαίτερη και παθιασμένη (όπως σε όλες τις μεγάλες μπάντες), πότε φωναχτή (όχι σαν hardcore) και πότε καθαρή. Ακόμα και όταν τραγουδάει το twilight sun, που είναι πολύ κοντά σε αυτό που λέμε "επική μπαλάντα"  δεν υπάρχει ίχνος ψευτιάς στη χροιά αυτής της φωνής.... μόνο αλήθεια και πάθος!!! Ακόμη πρέπει να πω για την έμπνευση που έχουν οι ρυθμικές αλλά και οι lead κιθάρες. Ήχος βαρύς, καβλιάρικος, ζεστός. Oποιος γουστάρει Bathory με κλειστά μάτια. Σταματάω εδώ γιατί είναι μόλις η έκτη φορά που ακούω το δίσκο και ο έρωτάς μου είναι στα ντουζένια του. Θενκς σκώληκα.